PARAVISO E FUOCO ETERNO (E.Murolo – Tagliaferri 1931)
Nun pare ‘nfama cu ‘sta faccia ‘e santa… niente mme faje…ma ‘e ‘nfamitá só’ ciento! ca sulo ‘o core mio ne pò dá cunto… e damme nu veleno a tradimento! E famme fá una morte…ma no tante!
e famme fá una morte…ma no tante!…
Ammore! Ammore! Ammore! Paraviso e fuoco eterno! Si’ veleno e calamita! Tu si’ ‘a morte e tu si’ ‘a vita… Ammore! Ammore!
II
Niente mme faje, ma dint’a st’uocchie nire, ce stanno cchiù buscíe ca prete a mare… Mme faje campá cu pálpete e paure… Meglio na pugnalata sott”o core, ca pónte d’ago da ‘a matina â sera…
ca pónte d’ago da ‘a matina â sera…
Ammore! Ammore! Ammore! …………………………………………
III
Te voglio bene e t’odio a tiempo stesso, e pe’ te fá murí, t’affatturasse! Ma po’, Madonna mia, si overo fosse… curresse â casa, a mamma mme vasasse, na botta sott”o core e mm’accedesse!…