‘O TRENO D’ ‘A FANTASIA (Cesareo – Ricciardi 1957)
Paisanella c’ ‘a tutt”e matine piglie ‘o treno d”e sette e dieci cu chist’uocchie culor curvine maje te veco ‘e me guardà tu t’assiette vicin”o spurtiello e smaniosa n’ascunna ‘a cartella ppò ‘ntrasatte te pitt”a vucchella guard’e ll’ora e te miette a penzà e tuppe, tuppe, tuppe, tuppe è o penziero che corre e và e ppe strade da fantasia, ‘a stu treno te faje purtà e tuppe, tuppe, tuppe, pecchè ‘e rose sò senza spine, ‘e speranze sò tutte zero pure è lacreme sò canzone e tuppe, tuppe, tuppe, già te vide c’o velo ‘e sposa ma ll’ammore c’a pienze tu e tuppe, tuppe, tuppe, mang’o a Napule c’è sta cchiù. Paisanella c’a pò tutt”e sere te ne tuorne c’o stesso treno a chi puorte int’e pensiere jo vulesse addivinà ogni ghiuorne, ogni ghiuorne è nu mese pe’ chi passa ‘na vita ‘o paese, ma pe’ mme c’a durata ‘e ‘na rosa ‘e st’ammore c’he smania te d’à e tuppe, tuppe, tuppe, tuppe è o penziero che corre e và e ppe strade da fantasia, ‘a stu treno te faje purtà e tuppe, tuppe, tuppe, pecchè ‘e rose sò senza spine, ‘e speranze sò tutte zero pure è lacreme sò canzone e tuppe, tuppe, tuppe, già te vide c’o velo ‘e sposa ma ll’ammore c’a pienze tu e tuppe, tuppe, tuppe, mang’o a Napule c’è sta cchiù. Chist’ è ‘o treno d”a fantasia.