Sciummo

Tu scinne,
              sciummo, sciummo, sciummo,
                  da ‘a muntagna…
              Io scénno
              ca na malasciorte
                  mm’accumpagna…
              E ghiammo, ohé!
              Ll’ammore è sciummo ca se perde a mare…
 
              Tu cante:
              – Tòcche, tòcche, tòcche –
                  spaccalegna:
              “‘A saccio,
              nun ce sta na vócca
                  cchiù sanguégna…!”
              E i’ scénno, ohé!
              Chi perde ‘ammore va cercanno ‘o mare…
 
              Campana
              ca suone ‘a copp’a stu cunvento,
              tu siente
              ch’ha fatto chella faccia ‘e santa?
 
                  Ajére, ‘mbracci’a me, nu svenimento…
                  stasera vasa a n’ato e se n’avanta!
 
              Oje comme
              sona lenta e triste
              na zampogna,
              ca scénne
              – sciummo, sciummo, sciummo, –
                  da ‘a muntagna!…
 
              E ghiammo, ohé!
              Ll’ammore è sciummo ca se perde a mare…
              E ‘nfunn’ô mare s’arreposa ‘o core…
 
 
              Paese
              addó’ só’ nato, io te saluto…
              Te veco
              llá ‘ncimma, sulo e abbandunato…
 
                  E io ‘nfamo, ‘nfamo ‘e me, mme ne só’ ghiuto…
                  Te lasso pecché ‘ammore mm’ha lassato!

 
 
              Tu chiagne
              quase comm’a n’ommo
              ca se lagna…
              e i’ scénno
              – sciummo, sciummo, sciummo, –
                  da ‘a muntagna!…
 
              E ghiammo, ohé!
              Ll’ammore è sciummo ca se perde a mare…
              e sulo ‘o mare fa scurdá ll’ammore…